Ramazan ARSLAN, Oğuzhan KASAPOĞLU
n
210
Bartın OSB’nin yerel ve bölgesel katkısının artırılabilmesi için mevcut teşviklerin artarak devam etmesi gerek-
mektedir. Ayrıca OSB’deki firmaların çalıştırdığı işçilerin uzun ömürlü çalışmak istememesi, sanayi kültürünün
olgunlaşmadığının bir göstergesi olarak yorumlanmaktadır. Bunun için OSB’de sanayi kültürünün geliştirilmesi
büyük önem taşımaktadır. Bir diğer önemli husus, Bartın’da mevcut enerji kapasitesinin artırılması OSB’de faa-
liyette bulunan firmaların üretim yapma kabiliyetini geliştirecektir. Bununla beraber daha fazla sanayi tesisinin
kurulacağı ve istihdam oranının artacağı açıktır.
Bartın Organize Sanayi Bölgesinin kuzeyine yapılması planlanan 380 kv indirici merkezin Türkiye Elektrik İleti-
şim A.Ş. (TEİAŞ) tarafından 2013 yılı yatırım programına alınması ile OSB’nin enerji sorununun da kısa zamanda
çözülecek olması firmaların kapasitelerini arttırmalarına katkı sağlayacaktır. Bartın OSB Müdürlüğü’nden edini-
len bilgiye göre Eylül 2014’te faaliyete geçmesi düşünülen 3400 m3/gün kapasiteli atık su arıtma tesisiyle birlikte
Bartın Organize Sanayi Bölgesinin önemi daha da artacaktır. Bartın limanından ihracat yapılması da Bartın ilini
ve dolayısıyla OSB’yi bir cazibe merkezi haline getirmektedir.
Kaynakça
Ataş, C,M. (2006). İkitelli organize sanayi bölgesi ve mekânsal etkileri, İstanbul: (y.y.).
BAKKA (2012).
Batı Karadeniz Bölgesi organize sanayi bölgeleri mevcut durum analizi
, Zonguldak.
Bilim Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı
https://osbbs.sanayi.gov.tr/Cansız, M. (2010).
Türkiye’de organize sanayi bölgeleri politikaları ve uygulamaları
, Ankara: DPT Yayınları.
Çam, H. ve Esengül, K (2011). Organize sanayi bölgeleri ve uygulanan teşvik politikalarının işletmeler üzerine etkilerinin ince-
lenmesi: Osmaniye organize sanayi bölgesinde uygulama.
KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi,
13(21), 55-63.
Çağlar, E. (2006).
Türkiye’de yerelleşme ve rekabet gücü: Kümelenmeye dayalı politikalar ve organize sanayi bölgeleri
. Bölgesel
Kalkınma ve Yönetişim Sempozyumu Kitabı, Ankara: TEPAV Yayını.
Çetin, M. &Kara, M. (2008). Bir kalkınma aracı olarak organize sanayi bölgeleri, Isparta Süleyman Demirel organize sanayi
bölgesi üzerine bir araştırma.
Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi
, 31, 49-68.
DPT. (2000).
Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı: Sanayi politikaları özel ihtisas komisyonu raporu
, Ankara.
DPT (2006). Dokuzuncu Beş Yıllık Kalkınma Planı (2007- 2013) bölgesel gelişmede temel araçlar ve koordinasyon, Özel İhti-
sas Komisyonu Raporu, Ankara.
Eyüpoğlu, D. (2005).
2000’li yıllarda organize sanayi bölgelerimiz
, Ankara: Milli Prodüktivite Merkezi.
Ersungur, Ş. M.&Berber M.,(2008
). Bölgesel kalkınmada organize sanayi bölgelerinin yeri ve önemi.
Organize Sanayi Bölgeleri-
nin Sorunları ve Çözüm Önerileri Sempozyum Bildirileri Kitabı, İzmir.
Organize Sanayi Bölgeleri Üst Kuruluşu (OSBÜK)
http://www.osbuk.orgOSB Uygulama Yönetmeliği.
Özdemir, M. (1990).
Türkiye’de organize sanayi bölgeleri
. Ankara: TOBB Yayını.
Öztürk, Yaşar (2012). Türkiye’deki organize sanayi bölgesi uygulamaları ve mevcut durum,
Anahtar Dergisi
.
T.C Kalkınma Bakanlığı illerin ve bölgelerin sosyo-ekonomik gelişmişlik sıralaması araştırması (2013). Bölgesel Gelişme ve
Yapısal Uyum Genel Müdürlüğü, Ankara.
TÜİK (2013),
Seçilmiş Göstergelerle Bartın 2012
.




