Previous Page  64 / 514 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 64 / 514 Next Page
Page Background

Karadeniz ve Balkan Ülkelerinde Bütçe Süreçlerinde Saydamlık

53

n

lerinin ortalaması dikkate alındığında ise yıllar içerisinde performanslarının arttığı görülmektedir. Bu olumlu bir

sonuç olsa da gelişmiş ülkelerin elde ettikleri değerler dikkate alındığında performans artışının daha fazla olması

gerekmektedir.

Açık bütçe araştırmaları çerçevesinde daha iyi OBI performansları için ülkelere önerilen konular arasında önem

taşıyanlar kısaca aşağıda yer almaktadır.

Bütçe süreçlerinde etkin vatandaş katılımını sağlamak ve yasama ile yüksek denetim kurumlarının faaliyetleri

değerlendirebilmesi bakımından bütçe dokümanlarının kapsamı genişletilmelidir.

Bütçe kapsamının genişletilmesinin yanında bütçe içeriğinin anlaşılır olması da gerekmektedir. Özellikle bireyle-

rin devlet bütçelerini izleyebilmesi açısından vatandaş bütçesi adı altında bütçe gelişmelerine ilişkin teknik olma-

yan bilgiler kamuoyuna sunulmalıdır.

Bütçe süreçlerine ilişkin bilgilerin kamuoyuna en kolay olan yöntemlerle duyurulması gerekmektedir. Özellikle

internet sayfaları bu noktada ön plana çıkmaktadır. Kurumların bütçelerine ilişkin bilgiler internet sayfalarında

güncel, anlaşılabilir, gerçeği yansıtan ve detaylı olarak sunulmalıdır.

Bütçe önceliklerinin belirlenmesinde sivil toplum kuruluşları ile işbirliğine girilmelidir. Halkın önceliklerini en iyi

şekilde ortaya koyan bütçelerin hazırlanması bakımından halkın veya organize hali olan sivil toplum kuruluşları-

nın bütçe sürecine katılımı sağlanmalıdır.

Kaynakça

Albalate del Sol, D. (2013). The institutional, economic and social determinants of local government transparency.

Journal of

Economic Policy Reform

, 16(1), 90-107.

Alesina, A. & Perotti, R. (1996). Fiscal discipline and the budget process.

The American Economic Review

. 86(2), 401-407.

Alesina, A., Hausmann R., Hommes R., Stein E. (1996). Budget institutions and fiscal performance in Latin America.

NBER

Working Papers

. No 5586.

Alt, J. E. & Lassen, D.D. (2006). Fiscal transparency, political parties and debt in OECD countries.

European Economic Revi-

ew

.50,1403-1439.

Alt, J.E., Lessen D.D., Skilling D. (2002). Fiscal transparency, gubernatorial approval And the scale of government: Evidence

from the states.

State Politics&Policy Querterly

, 2(3), 230-250.

Alt, J.E., ve Lassen D.D. (2003). Fiscal transparency and fiscal policy outcomes in OECD countries.

Economic Policy Research

Unit Working Papers

.

Atiyas, İ. & Sayın Ş. (2000). Devletin mali ve performans saydamlığı. İçinde Atiyas, İ. & Sayın Ş. (ed.),

Devlet reformu: kamu

maliyesinde saydamlık

(ss. 27-43), İstanbul: TESEV Yayınları.

Baldrich, J. (2005).

Fiscal transparency and economic performance

. Erişim Tarihi: 07.04.2013,

http://www.aaep.org.ar/anales/

works/works2005/baldrich.pdf

Bastida, F. & Benito B. (2007). Central government budget practices and transparency: an ınternational comparison.

Public

Administration

, 85(3), 667-716.

Bellver, A. & Kaufmann, D. (2005). Transparenting transparency’ ınitial empirics and policy applications. Erişim Tarihi:

7.04.2013,

http://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=808664

,.

Benito, B. & Bastida F. (2009). Budget transparency, fiscal performance and political turnout: an ınternational approach.

Pub-

lic Administration Review

. 69(3), 403-417.

Brito, J. & Perrault D. (2009). Transparency and performance in government.

Mercatus Center Working Papers

. 09/38.

Eken, M. (2005).

Yönetimde

şeffaflık. Adapazarı: Sakarya Kitapevi.

Ferejohn, J. (1999). Accountability and authority: toward a model of political accountability. In Adam Przeworski, Susan C.

Stokes ve Bernard Manin (eds.),

Democracy, accountability and represent

(pp.131-152), Cambridge University Press.

Fu, H. J. (2006). Effects of Financial Information Transparency on Investor Behavior in Taiwan Stock Market.

Yayınlanmamış

Doktora Tezi

, Lynn University.

Genç, N. (2010). Yeni kamu hizmeti yaklaşımı.

Türk İdare Dergisi.

466-145.

Groenendıjk, N. (1997). A principal-agent model of corruption.

Crime, Law & Social Change

. 27, 207–229.