Previous Page  32 / 158 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 32 / 158 Next Page
Page Background

23

5.3 Hava Sektörü

5.3.1

Mevcut Durum

Türkiye’de yo

ğ

un kentle

ş

me, hızlı nüfus artı

ş

ı ve sanayile

ş

me, topo

ğ

rafik ve meteorolojik

ş

artlara göre

ş

ehirlerin yanlı

ş

yerle

ş

mesi vb. nedenlerden dolayı büyük

ş

ehirlerimizde özellikle kı

ş

mevsiminde hava

kirlili

ğ

i ya

ş

anmaktadır. Kı

ş

aylarında ısınmadan kaynaklanan hava kirlili

ğ

inin temel sebepleri; dü

ş

ük vasıflı

yakıtların iyile

ş

tirilme i

ş

lemine tabi tutulmadan kullanılması, yanlı

ş

yakma tekniklerinin uygulanması ve

kullanılan kazanların i

ş

letme bakımlarının düzenli olarak yapılmaması

ş

eklinde sıralanabilir. Ancak ısınmada

do

ğ

al gazın ve kaliteli yakıtların kullanılması sonucu özellikle büyük

ş

ehirlerde hava kirlili

ğ

inde 1990’lı

yıllara göre azalma olmu

ş

tur. Sanayi tesisleri kurulurken yer seçimindeki yanlı

ş

lıklar da hava kirlili

ğ

inin

olumsuz etkilerini artırmaktadır. Kömüre dayalı termik santrallarda kullanılan yerli linyitlerin yüksek kükürt

oranı nedeniyle SO2 emisyonları risk olu

ş

turmaktadır. Kentlerde ya

ş

anan hava kirlili

ğ

inde, artan motorlu

ta

ş

ıtlardan kaynaklanan zararlı egzoz gazları da önlem alınması gereken bir sorundur. Genellikle kent

merkezlerindeki karbon monoksit (CO) emisyonlarının yüzde 70-90’ı, azot oksit (NO) emisyonlarının yüzde

40-70’i, hidrokarbon (HC) emisyonlarının yakla

ş

ık yüzde 50’si ve

ş

ehirlerde kur

ş

un emisyonlarının yüzde

100’ü özellikle motorlu ta

ş

ıtlardan kaynaklanmaktadır.

Ülke genelinde hava kalitesi, Sa

ğ

lık Bakanlı

ğ

ına ait yarı otomatik ölçüm aletleri ve 2005 yılında Çevre ve

Orman Bakanlı

ğ

ı tarafından kurulan 31 adet tam otomatik ölçüm istasyonları ile izlenmektedir. Tam

otomatik hava kalitesi ölçüm istasyonlarının, 2006 yılı içerisinde 81 ile yaygınla

ş

tırılması planlanmaktadır.

Hava kalitesi ile ilgili çalı

ş

malar 02.11.1986 tarih ve 19269 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlü

ğ

e

giren Hava Kalitesinin Korunması Yönetmeli

ğ

i çerçevesinde gerçekle

ş

tirilmektedir. Ancak Çevre ve Orman

Bakanlı

ğ

ınca hava kalitesinin korunması kapsamında 13 Ocak 2005 tarih ve 25699 sayılı Resmi Gazete’de

yayımlanan Isınmadan Kaynaklanan Hava Kirlili

ğ

inin Kontrolü Yönetmeli

ğ

i, Endüstriyel Kaynaklı Hava

Kirlili

ğ

inin Kontrolü Yönetmeli

ğ

i, 08.07.2005 tarih ve 25869 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Trafikte

Seyreden Motorlu Kara Ta

ş

ıtlarından Kaynaklanan Egzoz Gazı Emisyonlarının Kontrolüne Dair Yönetmelik

ve 11 Haziran 2004 tarih ve 25489 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Benzin ve Motorin Kalitesi

Yönetmeli

ğ

i çıkarılmı

ş

olup mevcut Hava Kalitesinin Korunması Yönetmeli

ğ

inin yalnızca hava kalitesine

ili

ş

kin hükümleri yürürlüktedir.

09/8/1983 kabul tarihli ve 2872 Numaralı Çevre Kanununda De

ğ

i

ş

iklik Yapılmasına dair 26/4/2006

tarih ve 5491 sayılı Kanunda ‘’ Hava kalitesinin belirlenmesi, izlenmesi ve ölçülmesine yönelik yöntemler,

hava kalitesi sınır de

ğ

erleri ve bu sınır de

ğ

erlerin a

ş

ılmaması için alınması gerekli önlemler ile kamuoyunun

bilgilendirilmesi ve bilinçlendirilmesine ili

ş

kin çalı

ş

malar Çevre ve Orman Bakanlı

ğ

ınca yürütülür. Bu

çalı

ş

malara ili

ş

kin usûl ve esaslar Çevre ve Orman Bakan

ğ

ınca çıkarılacak yönetmelikle belirlenir’’ hükmü

yer almaktadır.

5.3.2

Mevzuat Uyumu

Tablo 5.3.2 Uyumla

ş

tırılması Hedeflenen AB Mevzuatına

İ

li

ş

kin Uyumla

ş

tırma ve Uygulama Takvimi

AB Mevzuatının Adı

Numarası

Öngörülen

Uyumla

ş

tırma Tarihi

Öngörülen

Uygulama/Yürürlük

Tarihi

ş

hava

kalitesinin

de

ğ

erlendirilmesi

ve

yönetimine dair Konsey

Direktifi ( EC 1882/2003

Tüzü

ğ

ü

ile

düzeltilmi

ş

96/62/EC